Het is zover! We worden belaagd met een eerste ferme hittegolf. En het wordt er eentje om 'U' tegen te zeggen als je de weermannen (en vrouwen!) mag geloven.
Een beangstigend gevoel bekruipt mij wanneer ik denk aan de manier waarop de warmte zich traag, maar gestaag een weg baant - ondanks onze verwoede pogingen dit maximaal tegen te gaan - door de bakstenen muren van ons huisje en van het kantoor waarin ik de komende dagen volop zal genieten (lees: bakken) van de tropische hitte die mijn productiviteit zienderogend doet dalen. De zwoele nachten worden wellicht een even grote uitdaging wanneer ik na urenlange strijd met mijn laken finaal toch in slaap zal belanden om alsnog enkele uurtjes in een ietwat ondiepe slaap terecht te komen.
Wanneer ik dan 's anderendaags allereerst ga piepen in mijn dochter's kamertje, stel ik vast dat de pareltjes, pal boven haar kleine, getuite, lipjes een zweetsnorretje hebben gevormd. Haar korte, blonde lokjes klitten aaneen op haar voorhoofdje. Want afgelopen nacht, geen briesje te bespeuren... Maar desondanks, vertoeft ze in een diepe, zalige, onverklaarbare onafgebroken slaap. Ze heeft de grote warmte nooit goed verdragen en mijn moederhart breekt wanneer ik besef dat ze de komende dagen, misschien weken, gekweld zal worden door de alsmaar toenemende temperaturen. Haar gemoedstoestand zie ik tevens afnemen. Onthutst en misnoegd loopt ze de muren op en weet ze geen weg met zichzelf... Een gulden middenweg, bestaat dat eigenlijk wel?
En zo hebben we reeds een eerste warme zomerdag achter de rug. En het is gek hoe ik ervaar dat het ook een enorme impact heeft op mijn hongergevoel. Ik heb helemaal
geen trek in warme, stevige kost en de kookplannen, die ik afgelopen week had opgemaakt, houd ik even voor bekeken. Manlief, heeft echter een stevige Mountainbike ritje achter de kiezen en zijn
hongergevoel werd dus ongetwijfeld aangewakkerd.
Maar ook hij zoekt zijn toevlucht tot een licht maaltje!
Desondanks duik ik toch mijn keukentje in. Even de koelkast induiken - waarbij ik heel even optimaal geniet van de frisse bries die mij tegemoet komt - om een alternatief gerechtje klaar te maken. Maar toegegeven, ik had reeds wat in gedachten. Snel klaar, voorzien van de nodige groentjes en dus vitamientjes en bovenal heeeeeer-lijk!
Mijn zus at een hapje mee en dus voorzag ik 3 paprika's, waarbij ik dus 1 paprika per persoon voorzie. Een lichtverteerbaar op-en-top zomers gerechtje!
Ingrediënten:
- 4 puntpaprika's
- 1 zakje couscous
- 1 pakje mozzarellabolletjes
- 3 sneetjes gerookte ham
- 2 tomaten
- 1/4 rode ui
- Enkele blaadjes basilicum
- 1/2 pakje groene olijven
- Verse pesto
- Italiaanse kruiden
- Peper en zout
Bereiding:
- Neem een grote kom voor de marinade.
- Was de tomaten, verwijder de zaadlijsten en snijd vervolgens in kleine blokjes en voeg toe in de kom.
- Giet de mozzarella af, dep de bolletjes droog en snijd ze vervolgens in 4 en voeg toe aan de tomaatjes.
- Snijd nu ook de gedroogde ham en het uitje fijn om vervolgens toe te voegen in de kom.
- Voeg er nu de pesto aan toe, een flinke eetlepel volstaat.
- Snijd nog wat verse basilicum fijn en meng dit onder de overige ingrediënten.
- Kruid met wat peper, zout en Italiaanse kruiden en plaats dit geheel in de koelkast tot gebruik.
- Was de puntpaprika's en snijd in 2.
- Verwijder de zaadlijsten.
- Kook inmiddels de couscous, dit duurt doorgaans slechts enkele minuutjes.
- Giet af en laat nog even afkoelen.
- Meng dit nu onder het capresemengsel.
- Snijd nu tevens nog wat olijven fijn om toe te voegen aan de vulling.
- Ik heb op het laatste nog 1 eetlepel pesto toegevoegd.
- Meng een laatste keer stevig onder en vul nu de paprika's.
- Werk af met een snuf Italiaanse kruiden bovenop elk paprikaatje.
- Je kunt dit eventueel nog optioneel afwerken met wat gruyère, voor de cheeselovers (which includes me!).
- Warm de oven voor op 180°C.
- Plaats de schotel gedurende een 15-tal à 20 minuutjes in de oven.
- Serveer met een een fris slaatje en wat brood.
Smakelijk!
Reactie schrijven