Ik had mij voorgenom niet te koken. Doodmoe en snipverkouden na enkele nachtjes behoorlijk wat slaaptekort te hebben opgedaan, stond ik heel sceptisch tegenover het idee te moeten kokerellen. Olivia is nu een dikke 26 maanden oud en heeft opnieuw besloten moeilijk te doen wat het slapengaan betreft. Iedere keer wanneer we denken dat ze goed vertrokken is, moeten we vaststellen dat ze snel hervalt in haar oude patroon. Ontzettend vervelend en vooral ongelooflijk vermoeiend. De eerste dagen lukt het ons behoorlijk goed om de dag door te komen, maar daarna begint de vermoeidheid zijn tol te eisen. Met 'schrik' gaan we het slaapritueel tegemoet, wetend wat er nadien zal volgen!
Desondanks besloot Wim een fietsritje te maken na 't werk en dus was er voor mij nog een reden minder om te koken, omdat hij na 't sporten doorgaans weinig honger heeft. Maar omdat we komend weekend uitgenodig zijn voor een huwelijksfeest, wist ik dat er ook dan van koken weinig in huis zou komen. Dus met spijt in 't hart zou'k de overgebleven restjes in mijn koelkast moeten weggooien. Wat een zonde ... #nowastepolicy!
Dan toch maar snel wat klaarspelen? Nou, waarom niet! Eten moest'k toch en dan kon'k maar beter zo snel mogelijk aan't werk gaan. Een eenvoudig pastaatje kon er bij mij wel in. En ik dien toe te geven dat ik slechts enkele minuutjes heb stilgestaan bij wat ik precies zou klaarmaken want met 't restje geitenkaas en de room in het vizier had'k quasi onmiddellijk een gerecht in gedachten. Namelijk pasta met een romig geitenkaassausje, gebakken spekjes en leftover veggies. Even neuzen en ik zou mij tevreden moeten stellen met diepvrieserwten (heb ik standaard in huis, komt nu eenmaal altijd van pas) en een eenzame oranje paprika (die ik in een vorig gerechtje vergeten was).
Toen de saus af was, kwam Wim net thuis van zijn werk. Later dan normaal wannneer hij van plan is om te gaan fietsen ... Ook wordt het buiten al iets sneller donker, dus had'k reeds een klein vermoeden dat hij zich bedacht had. En jawel, hij was bekaf! Maar ook het grimmig, winderig, druilerig weertje had er wat mee te maken. Een sprankeltje zon is voor hem vaak die extra trigger om in de pedalen te klikken!
Onmiddellijk vertelde ik wat ik met de restjes had klaargemaakt en verwittigde hem dat hij het - most likely - niet zo lekker zou vinden. Maar ik het risico genomen had omdat ik ervan uitging dat hij wellicht niet zou meeëten. Nou, verkeerd gedacht! Ik haalde een extra bordje uit en was benieuwd naar zijn reactie. Zoals gewoonlijk: matige hoevelheid pasta, maar grote hoeveelheid saus! Hoe smeuïger, hoe liever. Een motto die hem - als't op voeding aankomt - op het lijf is geschreven.
Daar ging die eerste hap. Geen kik. Maar ik besloot het zelf zeker niet te vragen. Een tweede hap volgde en een derde en toen ... "Echt, heel lekker hoor!" "Wat?!" "Ja, echt verrassend lekker, delen op die blog maar!"
Dat diende hij mij geen 2 x te zeggen. En nog gisterenavond schreef ik het receptje voor jullie uit.
Altijd fijn wanneer een gerechtje - dat je helemaal niet op voorhand gepland had - hartstikke goed uitvalt.
En ik ben er hoogstens 20 minuutjes mee bezig geweest, super toch?!
Dus, geitenkaasliefhebbers, jullie weten wat jullie te doen staat! Kokerellen maar...
Wat de groentjes betreft, kun je ook perfect gebruik maken van prei, courgette, groene apserges, broccolini, ...
Ingrediënten:
-
Pasta - ik nam Farfalle
- 1 sjalot
- 1 teentje look
- 1 oranje paprika
- Erwtjes (diepvries)
- Bûche geitenkaas - 75 gram
- 4 plakjes gerookte spek - 0.5 cm breed
- Light room - 150 ml
- 1 blokje groentenbouillon
- Tijm/rozemarijn
- Peper en zout
Bereiding:
-
Snijd de plakjes spek in kleine blokjes (indien te veel vet, snijd ik dit af).
Ik vraag liever een extra sneetje zodat ik zeker ben dat ik voldoende vlees heb zonder vet. - Neem een grote pan en bak de spekblokjes - zonder toevoeging van vetstoffen. Spek kan perfect in zijn eigen 'vetstof' bakken. Eenmaal gebakken, mogen de spekjes uit de pan gehaald worden.
- Snipper de sjalot fijn en plet het teentje look en laat even stoven op een laag vuurtje in de pan waarin de spekblokjes gebakken werden (mits een kleine toevoeging van boter of olijfolie).
- Zet een grote pot - gezouten - water op het vuur en breng tot het kookpunt.
- Was de paprika, verwijder de zaadlijsten en snijd in blokjes.
- Voeg toe aan de sjalot en de look en laat even meestoven.
- Snijd de bûche in kleinere stukken en voeg toe aan de pan en laat smelten. Meng goed onder.
- Kook de pasta inmiddels gaar.
- Breng de saus op smaak met peper, zout, tijm en rozemarijn.
- Voeg nu een flinke scheut (light) room eraan toe.
- Verkruimel het bouillonblokje boven de room en laat nu nog even intrekken.
- Giet de pasta af.
- Voeg de spekjes toe aan het sausje.
- Serveer de pasta met de romige geitenkaassaus en werk eventueel af met wat verse kruiden.
Smakelijk!
Reactie schrijven